کشور بنگلادش
کشور بنگلادش BANGLADESH
کشوری است در دلتای رود کنگ ‘ در جنوب اسیا ‘ و از غرب و شمال و خاور به کشور هند و از جنوب خاوری به کشور میانمار (برمه) و از جنوب به خلیج بنگال محدود است.سه رودخانه بزرگ کنگ و براهماپوترا و مگنا در این کشور با هم تلاقی می کند و از آبرفت انها سرزمین حاصلخیز بنگلادش پدید آمد.
_________________________________________________________
نام رسمی کشور بنگلادش: جمهوری خلق بنگلادش
نام محلی کشور بنگلادش: بنگلادش
اسامی دیگر: بنگال شرقی_پاکستان شرقی (نام سابق)
پایتخت کشور بنگلادش: داکا
تاریخ استقلال کشور بنگلادش: ۱۹۷۱/۳/۲۶ از پاکستان
روز ملی کشور بنگلادس: ۲۶ مارس روز استقلال
نوع حکومت: جمهوری چند حزبی با یک مجلس قانونگذاری از سال ۱۹۹۱
رئیس حکومت: رئیس جمهور :تاج الدین احمد از سال ۲۰۰۲ به مدت ۵ سال توسط پارلمان
رئیس دولت: نخست وزیر: خالدهضیاء از سال ۲۰۰۱
قوه مقننه: قانون اساسی سال ۱۹۷۲ ‘ آخرین تغییرات ۱۹۹۶
عضویت در سازمانهای بین المللی: سازمان ملل متحد ‘ اونکتاد ‘ یونیسف ‘ فائو ‘ یاا آ ‘ ایبرد ‘ ایکاتو ‘ ایفک ‘ ایلو ‘ ایمف ‘ ایمو ‘ ایتو ‘ یونسکو
یونیدو ‘یوپو ‘ وهو ‘ ویپو ‘ ومو ‘ ویپو ‘ سازمان تجارت جهانی ‘آی آ دب ‘ ملل مشترک المنافع ‘ کنفرانس اسلامی’ جنبش عدم تعهد
جمعیت کشور بنگلادش
مساحت کشور بنگلادش: ۵۷۰’۱۴۷ کیلومتر مربع (نود و دومین کشور جهان)
جمعیت کشور بنگلادش: ۰۰۰’۲۰۰’۱۲۹ نفر در سال ۲۰۰۰(هشتمین کشور جهان)
تراکم جمعیت: ۸۷۵/۵ نفر در کیلومتر مربع
پیش بینی جمعیت(۲۰۲۵): ۱۷۸/۸ میلیون نفر
جمعیت شهری(۱۹۹۸): ۲۱%
رشد سالانه جمعیت(۲۰۰۰_۱۹۹۵): ۱/۷%
زمان دوبرابر شدن جمعیت: ۴۱ سال
توزیع سنی(۱۹۹۸): زیر ۱۵ سال ۴۲% ۲۹_۱۵ سال ۲۶/۴% ۵۹_۳۰ سال ۲۶/۷% بالای ۶۰ سال ۴/۹%
توزیع جنسی(۱۹۹۸): مرد ۵۱/۷۲% زن ۴۸/۲۸%
امید به زندگی(۱۹۹۹): زنان ۵۹/۵ سال مردان ۶۰/۱ سال
میزان تولد در هر هزار نفر(۱۹۹۹): ۲۵/۷ نفر
میزان مرگ و میر در هر هزار نفر(۱۹۹۹): ۸/۹ نفر
مرگ و میر کودکان در هر هزار تولد(۱۹۹۹): ۷۳/۳ نفر
رشد طبیعی جمعیت در هر هزار نفر(۱۹۹۹): ۱۶/۸ نفر
دلایل عمده مرگ و میر در کشور بنگلادش
دلایل عمده مرگ و میر در هر صدهزار نفر(۱۹۹۶): حصبه ۱۹/۸ نفر سالخوردگی ۱۴/۸ نفر کزاز ۱۰/۱ نفر سل و سایر بیماریهای تنفسی ۸/۷ نفر اسهال ۶/۴ نفر خودکشی و مسمومیت و حوادث ۵/۱ نفر بیماریهای قلبی و فشار خون بالا ۵ نفر
میانگین زایمان زنان بارور(۱۹۹۹): ۲/۹ نفر
مرگ و میر مادران در هر هزار نفر: ۴۴۰ نفر
میزان ازدواج در هر هزار نفر: ۱۰/۱ مورد
میزان طلاق در هر هزار نفر: ۳/۶ مورد
نژاد/ملیت(۱۹۹۲): بنگالی ۹۷/۷% قبیله ای ۱/۹% بقیه ۴/.%
دین(۱۹۹۰): اسلام (دین رسمی) مسلمان ۸۸/۳٫% هندو ۱۰/۵% بودایی ۶/.% مسیحی ۳/.% دیگر ادیان ۳/.%
زبان و خط: بنگالی (زبان رسمی) اردو انگلیسی خط: بنگالی
شهرهای مهم (۱۹۹۸): چیتاگونگ ۶۶۳ خولنا راجشاهی میمنسینگ
بنادر مهم کشور بنگلادش: چیتاگونگ و خولنا (خلیج بنگال)
اقتصاد و دارایی کشور بنگلادش
واحد پول کشور بنگلادش: تاکا=۱۰۰ پایسا یک دلار=۵۴/۱ تاکا یک تاکا=۱۴۸ ریال
درآمد بودجه(۱۹۹۸): ۱۹۶/۱ میلیارد تاکا
هزینه بودجه(۱۹۹۸): ۱۴۵/۱ میلیارد تاکا
تولید ناخالص ملی(۱۹۹۸): ۴۴۲۴۴ میلیون ریال
منشاء تولید ناخالص ملی(۱۹۹۸): کشاورزی ۲۲/۲% صنعت ۲۷/۹% خدمات ۴۹/۹%
میزان سرمایه گذاری خارجی: (میانگین سالانه ۹۲_۱۹۸۷): ۲ میلیون دلار
بدهی خارجی(۱۹۹۸): ۱۵۸۰۴ میلیون دلار
کمک های خارجی ۲۵۱/۱’۱+ میلیون دلار
میزان پس انداز ناخالص داخلی نسبت به تولید ناخالص داخلی(۱۹۹۸): ۱۷/۱%
نرخ تورم کشور بنگلادش
نرخ تورم کشور بنگلادش: (میانگین سالانه ۹۸_۱۹۹۰): ۳/۶% ۱۹۹۸: ۵/۳% ۱۹۹۹:۳/۴%
محصولات کشاورزی(۱۹۹۸): برنج شلتوک ۰۰۰’۲۹۳’۲۸ تن نیشکر ۰۰۰’۳۷۹’۷ تن گندم ۰۰۰’۸۰۳’۱ تن ژوت ۰۰۰’۰۸۷’۱ تن موز ۶۲۵۰۰۰ تن دانه های روغنی ۵۹۱۰۰۰ تن حبوبات ۵۰۸۰۰۰ تن انبه ۱۸۷۰۰۰ آناناس ۱۴۹۰۰۰ تن چای ۵۱۰۰۰ تن
کاربری زمین(۱۹۹۴): کشاورزی ۷۴/۵% مرتع ۴/۶% جنگل ۱۴/۶% بقیه موارد ۶/۳%
تعداد دام زنده(۱۹۹۸): بز ۰۰۰’۵۰۰’۳۳ راس گاو ۰۰۰’۴۰۰’۲۳ گوسفند ۰۰۰’۱۵۸’۱ بوفالو ۸۵۴۰۰۰ راس
تولید چوب: ۰۰۰’۳۳۲’۳۲ مترمکعب
صید ماهی(۱۹۹۶): ۳۶۵’۱۷۰’۱ تن
تولید مرغ(۱۹۹۶): ۰۰۰’۲۰۰’۱۳۸ قطعه
تولید تخم مرغ(۱۹۹۹): ۱۰۰’۱۳۰ تن
تولیدات صنعتی و معدنی کشور بنگلادش
تولیدات معدنی(۱۹۹۷): نمک دریایی ۳۵۰۰۰۰ تن سنگ اهک صنعتی ۲۵۰۰۰ تن
تولیدات صنعتی(): (ارزش افزوده به میلیون دلار) منسوجات ۶۵۱ مواد شیمیایی صنعتی ۴۴۱ مواد غذایی ۳۳۱ پوشاک ۲۴۲ دخانیات ۳۴۷ تجهیزات حمل و نقل ۱۲۸ آهن و فولاد ۱۰۸
انرژی/میزان تولید(میزان مصرف): برق(۱۹۹۶): ۰۰۰’۰۰۰’۴۰۴’۱۲ کیلووات ساعت زغال سنگ صفر نفت خام ۵۲۰۰۰ بشکه فراورده های نفتی ۶۸۸۰۰۰ تن گاز طبیعی ۰۰۰’۰۰۰’۲۷۸’۸ متر مکعب
نیروی کار: جمعیت فعال اقتصادی (۹۶_۱۹۹۵): ۰۰۰’۰۱۴’۵۶ نفر نسبت نیروی کار به کل جمعیت ۴۶% میزان مشارکت مردان ۶۴/۸% زنان ۳۸/۱% میزان بیکاری ۲/۵%
توزیع نیروی کار(۹۶_۱۹۹۵): کشاورزی ۶۱/۷% صنعت ۹/۳% خدمات ۲۹%
نیروی دفاعی: مدت نظام وظیفه: ؟ تعداد نفرات ارتش (۱۹۹۸): ۱۲۱۰۰۰ نفر نیروی زمینی ۸۳/۵% نیروی دریایی ۸/۷% نیروی هوایی ۷/۸% سرانه هزینه دفاعی ۵ دلار
واردات(۹۷_۱۹۹۶): ۳۰۳ میلیارد تاکا شامل: نخ پارچه بافی ‘ پارچه و پوشاک ۲۴/۴% ماشین آلات و تجهیزات حمل و نقل ۱۳/۵% مواد شیمیایی ۶/۹% آهن و فولاد ۶/۲% نفت و مواد نفتی ۵/۳% از هند ۱۶% اروپای غربی ۱۵% چین ۹% هنگ کنگ ۷% ژاپن ۷% کره جنوبی ۶% سنگاپور ۶% امریکا ۳%
صادرات(۹۷_۱۹۹۶): ۷۱۰’۱۶۵ میلیون تاکا شامل: پوشاک آماده ۵۹/۷% ماهی و میگو ۸/۴% مصنوعات ساخته شده از ژوت ۸/۵% پوست و پشم و چرم ۵/۴% ژوت خام ۳/۲% چای ۹/.% به کشورهای اروپای غربی ۴۹% امریکا ۳۳% ژاپن ۲/۷% هنک گنک ۲/۴% کانادا ۲%
تراز بازرگانی کشور بنگلادش
تراز بازرگانی ۱۹۹۴ ۱۹۹۵ ۱۹۹۶ ۱۹۹۷ ۱۹۹۸ ۱۹۹۹
میلیون تاکا ۲۳۳’۵۹- ۷۲۰’۱۰۷- ۹۸۸’۱۱- ۴۷۸’۹۹- ۷۷۲’۱۱۸- ۴۹۳’۱۴۹-
درصد کل ۲۱/۷% ۲۹/۷% ۲۸/۷% ۲۳% ۲۴/۸% ۲۸%
شاخص قیمت ها و درامدها ۱۹۹۴ ۱۹۹۵ ۱۹۹۶ ۱۹۹۷ ۱۹۹۸ ۱۹۹۹
شاخص قیمتهای مصرفی ۹۲/۱ ۱۰۰ ۱۰۴/۱ ۱۰۹/۵ ۱۱۸/۶ ۱۲۶/۱
شاخص درآمد ماهانه ۹۳/۹ ۱۰۰ ؟ ؟ ؟ ؟
ویژگیهای خانوار: میانگین اندازه خانوار(۱۹۹۱): ۵/۶ نفر
جهانگردی(۱۹۹۸): درآمد: ۵۱ میلیون دلار هزینه ها ۱۹۸ میلیون دلار
حمل و نقل و ارتباطات کشور بنگلادش
راه(۱۹۹۶): ۰۲۲’۲۰۴ کیلومتر
راه اهن(۹۷_۱۹۹۶): ۲۷۰۶ کیلومتر
تعداد اتومبیل(۱۹۹۷): ۷۸۴’۵۴ دستگاه
تعداد کامیون و اتوبوس: ۳۹۴’۶۹ دستگاه
کشتی بالای صد تن(۱۹۹۲): ۳۰۱ فروند
فرودگاه: ۸ فرودگاه
روزنامه: ۳۷ روزنامه
مجلات ادواری: ؟
کتاب ؟
رادیو(۱۹۹۸): ۰۰۰’۰۰۰’۸ گیرنده رادیویی
تلویزیون(۱۹۹۸): ۹۲۰۰۰۰ گیرنده تلویزیونی
تلفن(۱۹۹۸): ۳۷۸۰۰۰ خط تلفن
تلفن همراه(۱۹۹۸): ۷۵۰۰۰ خط
رایانه شخصی: ۱۲۰۰۰۰ دستگاه
اینترنت(۱۹۹۸): ۱۲۰۰ کاربر
آموزش و بهداشت کشور بنگلادش
سطوح آموزشی تعداد مراکز آموزشی تعداد معلمین تعداد دانش اموزان نسبت دانش آموز به معلم
ابتدایی(۱۹۹۵) ۶۱۷’۶۲ ۷۸۳’۲۴۸ ۰۰۰’۴۲۹’۱۶ ۶۶
متوسطه ۵۵۳’۱۲ ۸۷۸’۱۴۸ ۰۰۰’۵۳۱’۵ ۳۷/۲
فنی و حرفه ای ۹۹ ۸۹۴’۱ ۸۱۸’۲۵ ۱۳/۶
عالی ۸۴۵’۲ ۰۹۴’۳۰ ۵۵۱’۳۸۸’۲ ۷۹/۴
میزان با سوادی(۱۹۹۵): افراد بالای ۱۵ سال : ۳۸/۱% مردان ۴۹/۴% زنان ۲۶/۱%
میزان تحصیلات افراد بالای ۲۵ سال: بدون تحصیلات رسمی ۶۵/۴% ابتدایی ۱۷/۱% متوسطه و عالی ۱۷/۵%
تعداد پزشک(۱۹۹۵): ۵۸۷’۲۵ نفر
تعداد تخت بیمارستان(۱۹۹۵): ۷۴۲’۳۸ تخت
تعداد مبتلایان به ایدز: افراد ۰ تا ۴۹ ساله:۲۱۰۰۰ نفر
تعداد مبتلایان به سل(۱۹۹۷): در هر صدهزار نفر ۵۲ نفر
سرانه مصرف روزانه کالری(۱۹۹۷): ۲۰۸۵ کالری مصرف پروتئین ۴۵ گرم مصرف چربی ۲۲ گرم
محیط زیست و توسعه انسانی کشور بنگلادش
میزان جنگل زدائی سالانه: (۱۹۹۰_۱۹۸۰): ۱/۸%
سرانه کاغذ مصرفی برای چاپ و نوشتن(۱۹۹۷): ۱/۱ کیلوگرم برای هرنفر
تولید سالانه گاز دی اکسید کربن(۱۹۹۶): ۲۳ میلیون تن
شاخص توسعه انسانی(۱۹۹۸): ۴۶۱/. (صدو چهل و ششمین کشور جهان)
__________________________________________________________
محصولات کشاورزی کشور بنگلادش
اراضی این کشور کلا هموار و کم ارتفاع است و ارتفاعات و جنگلهای ان در ناحیه جنوب خاوری آن جای دارند . بلندترین نقطه بنگلادش کوه رنگ تلانگ است که با ارتفاع ۹۵۷ متر در مرز میانمار (برمه) قرار دارد.
برنج ‘ چای ‘ ژوت ‘ نیشکر ‘ پنبه و غلات از فراورده های کشاورزی آن است. غالب اراضی بنگلادش را باتلاقهای متعدد و جنگلهای وسیع بارانی پوشانیده و آب و هوای گرم و مرطوب و پرباران دارد که به ویژه بر میزان آن در ماههای ژوئن تا سپتامبر افزوده می شود و معمولا با توفندهای شدید و سیلابهای فراوان همراه می گردد. منابع زیرزمینی بنگلادش به زغال سنگ نامرغوب و گاز طبیعی محدود است. نواحی ساحلی آن به دلیل تخلیه فاضلاب های متعدد به شدت آلوده بوده و زندگی و محیط زیست را به سختی تهدید می کندو صنایع عمده این کشور نساجی (به ویژه گونی بافی) ‘ سیمان و چرمسازی و تهیه کودهای شیمیایی است.
نژاد مردم کشور بنگلادش
جمعیت بنگلادش را کلا مردمانی مجانس و هم نژاد که طی ۲۵ قرن از آمیزش بومیان بنگالی و مهاجران آسیای مرکزی و هندیها پدید آمده اند ‘ تشکیل می دهد. روی هم رفته ۹۸ درصد مردم آن بنگالی و بقیه اقلیتهای بیهاری هستند.
تاریخچه کشور بنگلادش
اگرچه بنگلادش کشور جوانی است ‘ ولی مردم آن ریشه در دولت چندهزار سال پیش بنگال دارند که در مهابهارات بدان اشاره شده است. در سده سوم پیش از میلاد جزئی از امپراتوری موریا مبدل شد و از سده هشتم تا دوازدهم میلادی در تصرف پادشاهان هند شمالی بود. در سده سیزدهم میلادی به توسط مسلمانان تصرف گردید ‘ در سده هفدهم میلادی مغولها بر آن دست یافتند. در همان زمان کمپانی هند شرقی انگلیس آن را به بنگال موسوم کرد و با احداث پاسگاههای نظامی و خرید دهکده های اطراف انها به مرور بر آن مستولی گردید و در جنگ ۱۷۵۷ که به جنگ پلاسی موسوم است با ۵۰۰ سرباز انگلیسی و تحت فرماندهی رابرت کلیو ‘ ارتش نواب سراج الدوله را در هم کوبید و بدینسان دوران ۱۹۰ ساله فرمانروایی بریتانیا بر بنگال را فراهم کرد.
استقلال کشور بنگلادش
در سال ۱۹۴۷ نواحی مسلمان نشین به بنگال شرقی موسوم گردید و با عنوان پاکستان شرقی ضمیمه دولت اسلامی پاکستان شد و قسمت هندونشین به هندوستان ملحق گردید. این تقسیم بندی موجبات نارضایتی پاکستان شرقی را فراهم کرد و از این که می دیدند ثروت ملی آنان به پاکستان غربی حمل می شود ‘ احساس ناخشنودی می کردند. در سال ۱۹۷۰ پاکستان شرقی اعلام استقلال نمود که با مخالفت دولت پاکستان غربی روبرو شد و با اقدامات نظامی و سرکوبی آزادیخواهان از استقلال آن جلوگیری گردید.
مردم پاکستان شرقی تحت رهبری مجیب الرحمان که به هندوستان تبعید شده بود ‘ در ۲۶ مارس ۱۹۷۱ اعلام استقلال نموده و نام وطن خود را به بنگلادش تغییپر دادند و شیخ مجیب الرحمان را به ریاست جمهوری برگزیدند. طی جنگها و مبارزاتی که به استقلال بنگلادش انجامید حدود سه میلیون تن کشته شدند و ده میلیون آواره از مرز گذشتند و به هندوستان وارد گردیدند. در ۱۶ دسامبر ۱۹۷۲ قانون اساسی بنگلادش به تصویب رسید و کلیه صنایع بزرگ و بانکها و شرکتهای بیمه ‘ ملی گردیدند.
در زانویه ۱۹۷۵ در پی ترور چند تن از رهبران حزب عوامی لیگ ‘ مجیب الرحمان وضع فوق العاده در کشور اعلام نمود و پارلمان را منحل کرد و کلیه احزاب سیاسی را که اکثرا چپ گرا بودند ‘ غیرقانونی اعلام داشت و حزب مردم (عوامی لیگ) را به حزب جامعه خلق دهقانان و کارگران تغییر نام داد. مجیب الرحمان در کودتای ۱۵ اوت ۱۹۷۵ سرنگون شد و به قتل رسید و اندکی بعد ژنرال خالد مشرف زمام امور را در دست گرفت.
وی نیز بعد از ۴ روز سرنگون شد و ژنرال ضیاء الرحمان به قدرت رسید. وی ابوسادات سایم محمد را به ریاست جمهوری منصوب کرد و خود زمام امور کشور را به دست گرفت و در سال ۱۹۷۸ مقام ریاست جمهوری را نیز از آن خود کرد. در سال ۱۹۸۱ هنگامی که ضیاء الرحمان از شهر چیتاگونگ بازدید می کرد ‘ ترور شد و معاون او عبدالستار زمام امور را موقتا در دست گرفت. او در انتخابات نوامبر ۱۹۸۱ رسما به ریاست جمهوری رسید ولی کودتای مارس ۱۹۸۲ ژنرال ارشاد را جایگزین او کرد.
توفان شدید سال ۱۹۹۱ در کشور بنگلادش
در سی ام اوریل ۱۹۹۱ یکی از شدید ترین توفانهای تاریخ بنگلادش و شدیدترین آن بعد از سال ۱۹۷۰ بنگلادش را در هم کوبید و نزدیک به صدهزار کشته بر جای گذارد و بیشتر اراضی و جزایر دلتای کنگ را به کلی نابود کرد. بنگلادش در سال ۱۹۷۴ به عضویت سازمان ملل متحد درآمد و سپس به جنبش عدم تعهد پیوست و به عضویت کنفرانس اسلامی نیز پذیرفته شد . در قانون اساسی مصوبه ۱۹۸۹ اسلام به عنوان دین رسمی کشور اعلام شد. در ۱۹۹۱ ژنرال ارشاد از کار برکنار شد و بیگم خالده ضیاء ‘ همسر ضیاءالرحمان از حزب ملی بنگلادش به نخست وزیری رسید و چندی بعد حکومت بنگلادش را از سیستم ریاست جمهوری به حکومت پارلمانی تبدیل کرد. حسین محمد ارشاد ‘ رئیس جمهور پیشین به دلیل سوء استفاده از قدرت به ده سال زندان محکوم شد.
جنگ خلیج فارس (۱۹۹۱_۱۹۹۰) موقعیت اسلامی کشور بنگلادش را تحکیم بخشید و به یک کشور کاملا مذهبی و اسلامی مبدل نمود.
حق رای زنان برای اولین بار در کشور بنگلادش
در سال ۱۹۹۴ تسلیمه نسرین نویسنده زن بنگلادشی به دلیل انتقاد از اسلام و نوشتن کتاب شرم ‘ از طرف مجامع مذهبی به شدت مورد انتقاد قرار گرفت تا جایی که از بیم جان به خارج از کشور گریخت. در همان سال گروهها و احزاب سیاسی علیه بیگم خالده ضیاء به مخالفت برخاستند و شیخ حسینه واجد ‘ دختر شیخ محیب الرحمان ‘ رهبر استقلال بنگلادش برگزاری انتخابات آزاد را درخواست نمود. در انتخابات فوریه ۱۹۹۶ زنان برای اولین بار از حق رای و انتخاب برخوردار شدند و پانزده زن برای نخستین بار در تاریخ بنگلادش به پارلمان وارد شدند. در این انتخابات خالده ضیاء به نخست وزیری انتخاب شد. از آنجایی که انتخابات مزبور مورد پذیرش مخالفان دولت نبود ‘ حزب عوامی لیگ اعلام اعتصاب عمومی کرد و تجدید نظر در انتخابات را خواستار شد. در انتخابات ژوئن ۱۹۹۶ شیخ حسینه واجد به نخست وزیری رسید.
کشور بنگلادش یکی از فقیر ترین کشورهای جهان
در سال ۱۹۹۸ دادگاهی در شهر داکا چند تن از نظامیان را به جرم مشارکت در قتل شیخ مجیب الرحمان به اعدام محکوم کرد. در دیدار رسمی بیل کلینتون رئیس جمهور امریکا از بنگلادش در سال ۲۰۰۰ ‘ وی حمایت کشورش را از مبارزه بنگلادش با فقر گسترده مردم آن اعلام نمود و در عین حال این کشور را خطرناک ترین کشور جهان نامید که این اشاره ای بود به اختلافات هند و پاکستان و حمایت تسلیحاتی و تدارکاتی بنگلادش از جدایی طلبان کشمیر هند.
در انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۱ ‘ ائتلاف حزب ملی بنگلادش و ۳ حزب دیگر با کسب ۲۱۴ کرسی به پیروزی بزرگی دست یافت و خالده ضیاء رهبر حزب ملی بنگلادش سمت نخست وزیری را به عهده گرفت. در این انتخابات حزب عوامی لیگ که از سال ۱۹۹۶ قدرت را در دست داشت بدترین شکست را متحمل گردید و تنها صاحب ۶۲ کرسی پارلمان شد. در خلال سال ۲۰۰۱ این کشور شاهد تنشها و خشونت های متعددی بود و طی آن در مراسم ها و مراکز احزاب عمده کشور بمب گذاریهایی صورت گرفت که به مرگ دهها تن انجامید.
بنگلادش یکی از فقیرترین و پرجمعیت ترین کشورهای جهان محسوب می شود و بیش از ۱۳ میلیون نفر از مردم آن در حلبی آبادهای حواشی شهرها زندگی می کنند. در سال ۲۰۰۱ ‘ نرخ رشد تولید ناخالص ملی به بیش از ۶% رسید که در تاریخ این کشور این حد از رشد تولید ناخالص ملی سابقه نداشته است. این در حالی بود که میزان تورم در حد ۱/۵۹% قرار داشت.