کشور الجزایر
کشور الجزایر ALGRRIA
کشور الجزایر کشوری است در شمال افریقا و در ساحل جنوبی دریای مدیترانه کشوری سر سبز با
امکانات گردشگری و سواحل زیبا
_________________________________________________________________
نام رسمی: جمهوری دموکراتیک خلق الجزایر
نام محلی: الجزایر
اسامی دیگر: ____
پایتخت: الجزیره
تاریخ استقلال: 1962/7/5 از فرانسه
روز ملی: اول نوامبر (سالروز انقلاب 1954)
نوع حکومت: جمهوری چند حزبی با 2 مجلس قانونگذاری از سال 1962
رئیس حکومت: رئیس جمهور : عبدالعزیز یوتفلیقه از سال 1999 به مدت 5 سال
رئیس دولت: نخست وزیر : علی بنفلیس از سال 2000
قوه مقننه: قانون اساسی سال 1996 مجلس ملی با 380 عضو به مدت 5 سال و شورای ملت با 144 عضو به مدت 6 سال
عضویت در سازمانهای بین المللی: سازمان ملل متحد(1962) ‘ اونکتاد’ یونیسف’ فائو ‘ یااآ ‘ ایبرد’ ایکاتو ‘ ایدا’ ایفک’ ایلو ‘ ایمف’ ایمو ایتو
یونیدو ‘یونسکو ‘ یوپو ‘ وهو ‘ ویپو ‘ ومو ‘ تقاضای عضویت در سازمان تجارت جهانی’ سازمان وحدت افریقا
ایدب ‘ اوپک ‘ اتحادیه عرب ‘ جنبش عدم تعهد ‘ کنفرانس اسلامی
جمعیت کشور الجزایر
مساحت کشور الجزایر: 741’283’2 کیلومتر مربع (یازدهمین کشور جهان)
جمعیت کشور الجزایر: 000’500’31 نفر در سال 2000( سی و سومین کشور جهان9
تراکم جمعیت: 13/2 نفر در کیلومتر مربع
پیش بینی جمعیت(2025): 46/6 میلیون نفر
جمعیت شهری(1998): 57/9%
رشد سالانه جمعیت(2000_1995): 2/3%
زمان دوبرابر شدن جمعیت: 32 سال
توزیع سنی(1998): زیر 15 سال 36/2% 29_15 سال 30/6% 30_59 سال 26/6% بالای 60 سال 6/6%
توزیع جنسی(1998): مرد 50/56% زن 49/44%
امید به زندگی(1999): زنان 70/5 سال مردان 68/1 سال
میزان تولد در هر هزار نفر(1999): 27 نفر
میزان مرگ و میر در هر هزار نفر(1999): 5/5 نفر
مرگ و میر کودکان در هر هزار تولد(1999): 43/8 نفر
رشد طبیعی جمعیت در هر هزار نفر(1999): 21/5 نفر
دلایل مرگ و میر در کشور الجزایر
دلایل عمده مرگ و میر در هر صدهزار نفر(1996): فقط امار بیماریهای عفونی در دسترس بوده است : سرخک 67/8 نفر حصبه 15/2 نفر هپاتیت 11/3 نفر اسهال خونی 10/1 نفر مننژیت 9/4 نفر
میانگین زایمان زنان بارور(1999): 3/3 نفر
مرگ و میر مادران در هر هزار نفر: ؟
میزان ازدواج در هر هزار نفر: ؟
میزان طلاق در هر هزار نفر: ؟
نژاد و ملیت کشور الجزایر
نژاد/ملیت(1992): عرب 80% بربر 20%
دین(1990): اسلام (دین رسمی) مسلمان 99/9%
زبان و خط: عربی (زبان رسمی) بربر فرانسه ; خط: عربی
شهرهای مهم (1998): وهران قسنطنیه سطیف باطنه
بنادر مهم: وهران و الجزیره (دریای مدیترانه)
اقتصاد و دارایی کشور الجزایر
واحد پول کشور الجزایر: دینار الجزایر = 100 سانتیم یک دلار = 78/4 دینار یک دینار = 102 ریال
درآمد بودجه(1998): 926/6 میلیارد دینار مالیات بر هیدروکربن ها 63/9% مالیات بر ارزش افزوده 16%
هزینه بودجه(1998): 845/1 میلیارد دینار هزینه های جاری 69/4% هزینه های عمرانی 30/6%
تولید ناخالص ملی(1998): 46389 میلیون دلار
منشاء تولید ناخالص ملی(1997): کشاورزی 12/1% صنعت 47/3% خدمات 40/6%
میزان سرمایه گذاری خارجی: (میانگین سالانه 92_1987): ؟ ; (1998): 500میلیون دلار
بدهی خارجی: 28469 میلیون دلار
کمک های خارجی: 388/8+ میلیون دلار
میزان پس انداز ناخالص داخلی نسبت به تولید ناخالص داخلی: 27/2%
نرخ تورم: (میانگین سالانه 98_1990):21/1% 1998: 4/2-%
کاربری زمین: کشاورزی3/4% مرتع و چمنزار 13/3% جنگل (1/6% سایر موارد 81/7%
تعداد دام زنده(1999): بز 000’200’3 راس گوسفند 000’000’18 راس
تولید چوب: 000’735’2 متر مکعب
صید ماهی(1997): 99332 تن
تولید مرغ(1999): 000’000’105 قطعه
تولید تخم مرغ(1999): 120000 تن
تولیدات معدنی و صنعتی کشور الجزایر
تولیدات معدنی(1999): سنگ اهن 2330000 تن سنگ فسفات 1300000 جیوه 12000 بطری
تولیدات صنعتی(1993): (میلیون دلار) آهن و فولاد 634 مواد غذایی 622 مصنوعات فلزی 518 سیمان آجر و کاشی 394 تجهیزات حمل و نقل 352
ماشین آلات برقی 241
انرژی/میزان تولید(میزان مصرف): برق(1996):000’000’654’20 کیلو وات ساعت نفت خام 000’000’777 بشکه ; فراورده های نفتی 000’378’39 تن
گاز طبیعی 000’000’000’31 متر مکعب
نیروی کار: جمعیت فعال اقتصادی (1997): 000’814’6 نفر نسبت نیروی کار به کل جمعیت 24/8% میزان مشارکت مردان 44/3%
زنان 9/2% میزان بیکاری28%
توزیع نیروی کار(1997): کشاورزی 7/6% صنعت 34/5% خدمات 57/9%
نیروی دفاعی: مدت نظام وظیفه :18 ماه تعداد نفرات ارتش 122000نفر نیروی زمینی 86/1% نیروی هوایی 8/2% نیروی دریایی5/7%
سرانه هزینه دفاعی61 دلار
واردات و صادرات کشور الجزایر
واردات(1997): 9102 میلیارد دلار :شامل : ماشین الات و تجهیزات حمل و نقل 15/8% مواد غذایی 27/5% تجهیزات حمل و نقل : 7%
از فرانسه 28/3% ایتالیا 8/7% امریکا 8/6% اسپانیا 7/4% برزیل 5/3%
صادرات(1997): 13586میلیارد دلار شامل : نفت خام 61/7% گاز طبیعی 31/7% خرما 5/.% بهایتالیا 19/5% امریکا 17/3% فرانسه 14/2% اسپانیا 7/4% برزیل 5/3%
تراز بازرگانی کشور الجزایر
تراز بازرگانی: 1992 1993 1994 1995 1996 1997
میلیارد درهم 1453+ 680- 583- 4484+ 5206+ 803+
درصد کل 7/6% 3/5% 2/8% 19/8% 23/1% 4/1%
شاخص قیمت ها و درامدها 1992 1993 1994 1995 1996 1997
شاخص قیمتهای مصرفی 58/6 75/7 100 121/6 126/3 129
شاخص درامد سالانه 88/8 90/9 100 110 ؟ ؟
ویژگیهای خانوار: میانگین اندازه خانوار (1998):7/1نفر درامد هر خانوار :؟ منابع درامد :؟ هزینه ها (1991): اجاره سوخت روشنایی 23/9% غذا 22/7% حمل و نقل و ارتباطات 14/1% تهیه و تامین لوازم خانگی 11/6% اموزش تفریح و سرگرمی 8/6%
جهانگردی(1996): درامد 20 میلیون دلار هزینه جهانگردان در خارج 40 میلیون دلار
حمل و نقل و ارتباطات کشور الجزایر
راه(1996): 102424 کیلومتر
راه اهن: 3945 کیلومتر
تعداد اتومبیل(1996): 725000 دستگاه
تعداد کامیون و اتوبوس: 780000دستگاه
کشتی بالای صد تن(1992): 148فروند
فرودگاه: 28فرودگاه با برنامه منظم پروازی
روزنامه(1996): 6روزنامه در 000’250’1 نسخه
مجلات ادواری: 48 عنوان
کتاب: 670 عنوان
رادیو(1997): 000’100’7 گیرنده رادیویی
تلویزیون(1998): 000’200’3 گیرنده تلویزیونی
تلفن(1998): 000’477’1 خط تلفن
تلفن همراه(1998): 18000 خط
رایانه شخصی: 160000 دستگاه
اینترنت: 2000 کاربر
آموزش و بهداشت کشور الجزایر
سطوح آموزشی تعداد مراکز آموزشی تعداد معلمین تعداد دانش اموزان نسبت دانش آموز به معلم
ابتدایی(1997) 426’15 956’170 947’674’4 27/3
متوسطه 3954 151948 242’618’2 17/2
فنی و حرفه ای ؟ ؟ ؟ ؟
عالی 4 19910 347410 17/4
میزان با سوادی(1998): افرا بالای 10سال :68/1% مردان 76/3% زنان 59/7%
میزان تحصیلات افراد بالای 6 سال: غیر رسمی 30/1% ابتدایی 29/9% متوسطه 34/1% عالی 4/3%
تعداد پزشک(1994): 27650نفر
تعداد تخت بیمارستان: 34544 تخت
تعداد مبتلایان به ایدز: ؟
تعداد مبتلایان به سل(1997): در هر صد هزار نفر : 45/8 نفر
سرانه مصرف روزانه کالری(1998): 2853کالری مصرف پروتئین 79 گرم مصرف چربی 70 گرم
محیط زیست و توسعه انسانی کشور الجزایر
میزان جنگل زدائی سالانه: (1990_1980): 1/2% (1995_1990): 1/2%
سرانه کاغذ مصرفی برای چاپ و نوشتن(1997): 3/2 کیلوگرم برای هر نفر
تولید سالانه گاز دی اکسید کربن(1996): 94/5 میلیون تن
شاخص توسعه انسانی(1998): 683/. ( صد و هفتمین کشور جهان)
موقعیت جغرافیایی کشور الجزایر
از خاور به تونس و لیبی ‘ از جنوب به نیجر و مالی و از غرب به موریتانی ‘ صحرا و مغرب (مراکش) و از شمال به دریای مدیترانه محدود است. این سرزمین از سه ناحیه کاملا متمایز جلگه ساحلی ‘ کوهستان اطلس و دشت پهناور صحرا تشکیل یافته . جلگه ساحلی که پهنای آن بطور متوسط به 130 کیلومتر می رسد ‘ شمالی ترین ناحیه الجزایر است و از جنوب به رشته کوههای اطلس یا جبال اطلس صحرایی ختم می گردد. کوهستان اطلس به عرض متوسط 500 کیلومتر بین جلگه ساحلی و صحرا واقع شده بلندترین قله تن جبل شلیا 2332 متر ارتفاع دارد.
جنوبی ترین ناحیه کشور الجزایر
دشت پهناور صحرا ‘ جنوبی ترین ناحیه الجزایر است که رو به جنوب و غرب بر وسعت آن افزوده می گردد. این ناحیه از خاور به ارتفاعات احجاز منتهی می شود که مرتفع ترین نقطه آن به نام جبل تهت 2918 متر ارتفاع دارد. ناحیه مزبور از نظر نابع نفت و گاز و کانه های فلزی به ویزه آهن و فسفات و زغال سنگ در خور توجه است.
محصولات کشور الجزایر
شرایط کاملا متفاوت اقلیمی و تغییرات دما از ویژگیهای اب و هوای الجزایر است. جلگه ساحلی از اقلیم مدیترانه ای برخوردار است و محصولاتی چون انگور ‘ مرکبات ‘ زیتون و غلات و امثال آن از فراورده های آن است. دشتهای جنوبی کم آب و خشک است و شهرها و آبادیهای ان پراکنده و دور از هم هستند و اکثرا به واحه هایی کوچک شباهت دارند. نواحی کوهستانی اطلس و احجار به کم آبی دشتهای جنوب نیست و جنگل های تنک در ان به چشم می خورد.
رودخانه های کشور الجزایر
رودخانه های الجزایر کلا کوچک و غالبا فصلی هستند و خشکرود وادی الشلف که درازای ان به حدود 700 کیلومتر می رسد ‘ عمده ترین و بزرگترین آنها محسوب می شود. فرسایش خاک و پیشروی صحرای جنوبی خطر بزرگی برای گیا و زیای این سرزمین بوده و حدود 12 میلیون هکتار از اراضی قابل کشت را که بالغ بر 45 درصد اراضی مزروعی کشور محسوب می گردد ‘ مورد تهدید و نابودی قرار داده است.
دین و زبان مردم کشور الجزایر
80 درصد مردم الجزایر عرب هستند و 20 درصد دیگر بربرها و اقوام بادیه نشین که با نیجرها و انواع کشور مالی خویشاوندی دارند تشکیل می دهد . دین رسمی الجزایر اسلام است و زبان رسمی آن عربی . علاوه بر زبان عربی اکثر مردم الجزایر به زبان فرانسه گفتگو می کنند ولی زبان و فرهنگ عربی به مرور جای زبان مزبور را می گیرد و میل به عرب گرایی فزونی می یابد.
تاریخچه
بربرها نخستین اقوامی هستند که از روزگار بس دور در این سرزمین سکوت داشته اند. اولین بار فنیقی ها در سده دوازدهم پیش از میلاد به این کشور هجوم آوردند و مهاجر نشین هایی در کرانه های شمالی پدید آوردند. سپس کارتازها به انجا آورده شدند و نواحی خاوری آن را به تصرف در آوردند. رومی ها پس از برانداختن دولت کارتاژ بر این سرزمین دست یافتند و چندی بر سواحل شمالی افریقا و سرزمینهای ساحلی الجزایر حکومت کردند . و اندالها در 430 بعد از میلاد دست رومی ها را از الجزایر کوتاه کردند و اعراب مسلمان در سده هفتم میلادی به افریقای شمالی تاختند و بربرها را وادار به تسلیم نمودند و دین اسلام و زبان عربی را در آنجا رواج دادند.
امپراتوری عثمانی در الجزایر
مدتی چند در تسلط مرابطون و موحدون بود و در سده شانزدهم میلادی به تصرف امپراتوری عثمانی درآمد . گرچه تسلط عثمانی ها عمدتا بر باریکه ای از جلگه ساحلی محدود بود ولی از عهده دریازنانی که در همان نواحی و آبهای جنوبی دریای مدیترانه به تاخت و تاز و دست اندازی مشغول بودند بر نیامدند . دولت فرانسه که با دریازنان در مبارزه بود به بهانه های سیاسی در سال 1830 شهر الجزایر را تصرف کرد و در پی آن بر بندرهای بحایه و بونه و هران نیز تسلط یافت . پس از جنگ ارتش فرانسه با عبدالقادر الجزایری دوران استعمار فرانسه آغاز گردید و تا پایان سده نوزدهم سرتاسر الجزایر به تصرف فرانسه درآمد . در پایتخت موقت دولت فرانسه و مقر ستاد فرماندهی ژنرال دوگل بود.
استقلال طلبی کشور الجزایر
پس از پایان جنگ جهانی دوم زمزمه استقلال طلبی در الجزایر آغاز شد و به انقلاب سال 1954 بر علیه فرانسه انجامید . پیشنهادهای اصلاح طلبانه فرانسه سودی نبخشید و با مخالفت سخت مسلمانان و بعضی فرانسویان افراطی روبرو شد و تا حدی پیش رفت که منجر به سقوط جمهوری چهارم فرانسه و روی کار امدن ژنرال دوگل و جمهوری پنجم گردید. چون همه پرسی سال 1959 استقلال کامل فرانسه را نشان می داد ‘ از این رو ژنرال دوگل با وجود مخالفت شدید نظامیان و ملیون افراطی فرانسه ‘ قرارداد استقلال الجزایر را در سال 1962 امضاء کرد.
اولین رئیس جمهوری الجزایر
جمهوری سوسیال دموکراتیک الجزایر بلافاصله اعلام موجودیت نمود و احمد بن بلا بعنوان اولین رئیس جمهور الجزایر انتخاب شد . در سال 1965 وزیر دفاع الجزایر هواری بومدین دست به کودتا زد و با زندانی کردن احمد بن بلا خود به مقام ریاست جمهوری الجزایر دست یافت. هواری بومدین در سال 1978 درگذشت و شاذلی بن جدید به ریاست جمهوری رسید و در سال 1981 احمد بن بلا را پس از 14 سال از زندان آزاد کرد.
ریاست جمهوری شاذلی در سال 1984 بر کشور الجزایر
شاذلی بن جدید در سال 1984 جددا به ریاست جمهوری برگزیده شد . خشکسالی سال 1988 و بی آبی و کمبود مواد غذایی و بحران اقتصادی به نارضایتی عمومی انجامید و موج آشوب و اغتشاش به ویزه در بین مسلمانان همه جا را فرا گرفت و دولت بن جدید را در سال 1991 وادار به سقوط کرد و نیروهای مسلح دولتی و شورشیان را رو در روی یکدیگر قرار داد. بنیادگرایان اسلامی که از موقعیت اجتماعی محکمی برخوردار بودند ‘ خواستار برگزاری هرچه زودتر انتخابات گردیدند. دور اول انتخابات در دسامبر 1991 با روی کار امدن مجدد شاذلی بن جدید و پیروزی گروههای سالامی پایان یافت و 188 کرسی از 430 کرسی پارلمان به توسط اسلام گرایان به ویژه جبهه نجات اسلامی ‘ اشغال شد .
پیروزی بنیادگرایان
شاذلی بن جدید که از پیروزی بنیادگرایان اسلامی احساس خطر می کرد و از سوی نظامیان و گروههای مخالف اسلام گرایان نیز به شدت تحت فشار بود ‘ از مقام خود استعفائ داد و جای خود را به یک شورای چهار نفره مرکب از سه تن از افسران عالیرتبه ارتش و نخست وزیر واگذار کرد. شورای مزبور در اوایل سال 1992 تشکیلات بنیادگرایان اسلامی را منحل کرد و آراء حدود 400 شهر و آبادی را که اسلام گرایان در آن به پیروزی رسیده بودند باطل نمود و دامنه اختلافات بین دولت و اسلام گرایان را هرچه بیشتر گسترش داد و زد و خوردهای خیابانی شدت گرفت و محمد بوضیاف سرپرست شورای دولتی توسط یکی از محافظان حود ترور شد و به قتل رسید و علی کافی به جای او منصوب گردید و بر شدت مخالفات علیه اسلام گرایان تندرو افزود.
کشور الجزایر در سال 1993 تا 2002
در سال 1993 امین زروال که پست وزارت دفاع را بر عهده داشت به سرپرستی کشور برگزیده شد و مبارزه و نبردهای خونین بین بنیادگرایان اسلامی و نیروهای دولتی همچنان ادامه یافت و یک هزار مبارزه زندانی از زندان دولتی قرار داده شدند. جنگهای خونین خانگی تا سال 1995 همچنان رو به گسترش بود و زروال به مبارزه با اسلام گرایان با شدت هرچه تمام تر ادامه می داد . انتخابات ریاست جمهوری نوامبر سال 1995 با گزینش مجدد زروال پایان یافت و در ژانویه سال 1997 نبرد بین نیروهای دولتی و مبارزان مسلح اسلامی شدت گرفت و طی آن بیش از 250 تن به قتل رسیدند .
عباس مدنی رهبر اسلامگرایان
در اوت 1997 عباس مدنی رهبر اسلام گرایان که به تازگی از زندان ۀزاد شده بود ‘ تلاش کرد تا به زد و خورد های خونین و وحشیانه پایان دهد و ضمن تماس و گفتگو با دولتیان به راه حلی مسالمت آمیز دست یابد . در انتخابات سال 1999 ‘ عبدالعزیز بوتفلیقه به مقام ریاست جمهوری رسید و اعلام عفو زندانیان سیاسی مسلمان ‘ متقابلا آمادگی دولت برای یافتن راه حل مناسب اعلام داشت . کمی پس از آن در ماه نوامبر عبدالقادر حشانی مرد شماره 3 جبهه نجات اسلامی توسط گروههای تندرو اسلامی ‘ در اعتراض به روند صلح میان دولت و گروههای صلح طلب ترور و کشته شد.
پس از عملیات تروریستی 11 سپتامبر 2001 در امریکا دولت الجزایر اعلام آمادگی نمود تا اطلاعات موجود در مورد الجزایری های عضو القاعده را در اختیار امریکا قرار دهد. در انتخابات پارلمانی ماه مه 2002 جبهه آزادیبخش ملی توانست با کسب 199 کرسی به پیروزی بزرگی دست یابد و اکثریت مطلق مجلس ملی را به دست آورد.